Grupa Lipowskiego Wierchu i Romanki to jeden z najciekawszych fragmentów Beskidu Żywieckiego – szczyty Romanki, Rysianki, Lipowskiego Wierchu czy Boraczego Wierchu wznoszą się tutaj wysoko, nawet powyżej 1350 m n.p.m., stoki gór często prześwitują widokowymi polanami, znakowanych szlaków turystycznych jest mnóstwo, a i schronisk nie brakuje. Wśród tylu atrakcji niepoślednie miejsce zajmuje Hala Lipowska, rozciągająca się na południowych stokach Lipowskiego Wierchu, na wysokości od 1150 do 1290 m n.p.m. Kiedyś była ona intensywnie użytkowana gospodarczo – miejscowi, góralscy pasterze wypasali na niej liczne stada owiec. Przed stu laty zaś odkryli ją dla siebie również wielbiciele turystyki górskiej. W 1931 roku niemieckie stowarzyszenie turystyczne „Beskidenverein” rozpoczęło tutaj budowę własnego, całorocznego schroniska. Pierwszych gości przyjęło ono już w roku następnym. Przez pozostałe lata okresu międzywojennego schronisko na Lipowskiej ostro konkurowało z polskim, na Hali Rysianka. Po II wojnie światowej obiekt przejęło Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, które uruchomiło w nim schronisko już w 1946 roku. Obecnie schronisko na Hali Lipowskiej należy do najpopularniejszych w polskich Karpatach. Hala Lipowska, poza schroniskiem, przyciąga także wspaniałą panoramą: od Pilska, poprzez grań Tatr, po grupę Wielkiej Raczy. Halę udostępniają liczne szlaki turystyczne. Na polanie warto odszukać okazały krzyż, obok którego postawiono niewielką kaplicę. Przy niej stoi głaz upamiętniający wielokrotne pobyty na Lipowskiej Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II. W miejscu tym kończy się szlak religijny, tzw. Droga Światła.