Kościół ewangelicko – augsburski ap. Piotra i Pawła w Wiśle jest jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów sakralnych Śląska Cieszyńskiego. Zaprojektowany w roku 1833 przez Edwarda Korbera nosi znamiona niezwykłej wyobraźni twórczej , umiejętności architektonicznych i znajomości stylu w połączeniu z niespodziewanie dużymi możliwościami realizacyjnymi miejscowej ludności. Obiekt ten jest o tyle ciekawy, ze pierwotny projekt jego nie został zrealizowany ze względu na liczne ograniczenia kontrreformacji, które w tamtych czasach odcisnęły ogromne piętno na architekturze protestanckiej całej Polski. W obiekcie tym znajdujemy wszelkie charakterystyczne cechy architektury kościołów ewangelicko – augsburskich, a także odzwierciedlenie całego podłoża ideologicznego, które kieruje myślą twórczą w przypadku powstawania obiektów sakralnych. Prostota , zwartość i rytmika formy zewnętrznej, a także charakterystyka wnętrza, które pomimo braku ozdób, obrazów świętych i wszystkich tych elementów , które w architekturze katolickiej tworzą wzniosłą , pompatyczną atmosferę wnętrza, stanowi miejsce wyciszenia, skupienia i sakramentalności. Jednocześnie powoduje , iż kościół ten można nazwać perłą architektury ewangelickiej Śląska Cieszyńskiego. Jest to zarazem jedyny klasycystyczny obiekt sakralny tych terenów.