To najbardziej znana bacówka w rejonie Korbielowa położona przy samej granicy ze Słowacją. To tutaj na polanie odbywa się od kilkunastu lat wiosenny Redyk w Korbielowie. Miejsce traktowane jest przez baców jako tzw. "spodki", czyli tereny wypasane przez owce przed właściwym wyruszeniem na hale położone wysoko w górach. W XV w., kiedy w dolinie Soły i Koszarawy królowała puszcza karpacka, a dziewicze lasy nie były jeszcze tknięte ręką ludzką pojawili się Wołosi. To im zawdzięczamy zagospodarowanie wyższych partii żywieckich gór, powstanie polan i hal, wsi tzw. "zarębnych", organizacji życia pasterskiego, technologii przerobu mleka owczego, szerokiego wykorzystania i przerobu owczej wełny i wytworzenia w ciągu wieków swoistej kultury pasterskiej. Bogata gatunkowo flora łąk, pastwisk i hal to efekt tradycyjnego ekstensywnego wypasu. Dziś tylko dzięki owcom możemy w dalszym ciągu podziwiać kobierce kwiatów i ziół. Tam, gdzie nie ma już wypasu, ziemia jałowieje i porasta krzakami a następnie lasem. Spotkać tu można gatunki storczyków, mieczyka dachówkowatego, dziewięćsiła będącego symbolem góralskiej kultury.