Rezerwat przyrody „Dziobaki”, mający charakter częściowego rezerwatu leśnego, znajduje się na północnych zboczach Majcherowej (1105 m n.p.m.), szczytu leżącego w Paśmie Raczańskim, stanowiącego w tym miejscu część głównego grzbietu Karpat. Obszar chroniony, zajmujący powierzchnię 13 ha, utworzony został w 1995 r. Sama nazwa pochodzi od potoku Dziobaki, ku którego dolince opadają lesiste zbocza, na których znajduje się rezerwat. Na tym obszarze zachowały się charakterystyczne zbiorowiska leśne, należące do regla dolnego (piętra klimatyczno-roślinnego, zajmującego w Beskidzie Żywieckim stoki górskie na wysokości od ok. 600 do 1150 m. n.p.m.). Rezerwat (położony na wysokości 850 -1020 m) objął dolnoreglowe zbiorowiska żyznej buczyny karpackiej oraz jaworzyny ziołoroślowej. Żyzna buczyna karpacka w dawnych czasach zajmowała większą część powierzchni leśnej Karpat, a dziś w naturalnym stanie zachowała się jedynie częściowo. Jest to zbiorowisko leśne, w którym obok dominującego buka zwyczajnego o wielkich nieraz rozmiarach, rosną także jodły, wiązy górskie, jawory i świerki. Jaworzyna ziołoroślowa to rzadsze siedlisko na terenie polskich Karpat, zajmujące niekiedy wyższe partie regla dolnego. W rezerwacie „Dziobaki” jaworzyna ziołoroślowa wykształciła się na stromym zboczu, zbudowanym częściowo z trudnoprzepuszczalnych skał łupkowych. Rosną tu przede wszystkim buki i jawory, z niewielkim udziałem świerka. Bardzo dobrze wykształcona jest na terenie rezerwatu warstwa runa leśnego z dominującymi gatunkami ziołoroślowymi, do których należą: miłosna górska, wietlica alpejska czy lepiężnik biały. Teren rezerwatu częściowo obejrzeć można podczas wędrówki szlakiem niebieskim, który łączy Przegibek i przełęcz oddzielającą obydwa szczyty Rycerzowej. Przejście całego szlaku trwa ok. 1,5 g. Na Przegibku oraz na stokach Rycerzowej znajdują się schroniska górskie.
Rezerwat nie jest udostępniony do zwiedzania. Na terenie rezerwatu przyrody obowiązuje zakaz wstępu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody.