Rezydencja „Ludwikówka” (po niem. Schloss Ludwigswunsch), mająca formę okazałego dworu szlacheckiego, wzniesiona została na początku XIX w. dla Ludwika Anhalt-Köthen-Pless, przedstawiciela rodu władającego w owych czasach Pszczyną. Autorem projektu był nadworny architekt rodziny, Wilhelm Push. Budowla ma charakter klasycystyczny. Ludwik Anhalt (żyjący w latach 1783–1841) był najmłodszym synem Fryderyka Erdmanna Anhalta. Mieszkał na stałe w tutejszym dworze, aż do momentu objęcia w 1830 r. władzy w Księstwie Pszczyńskim. Także później „Ludwikówka” była najczęstszym miejscem jego pobytu, stając się także ośrodkiem pszczyńskiego życia dworskiego. Nieopodal wytyczono także drogę konną, która wiodła do innego obiektu książąt - zameczku myśliwskiego w Promnicach.
Murowana budowla wzniesiona została na planie prostokąta. Jej parterowy budynek, posiadający mieszkalne poddasze, jest zwrócony frontem w stronę południowego zachodu. Główna elewacja jest dziewięcioosiowa, a z jej lica wysunięty jest piętrowy ryzalit z portykiem posiadającym cztery toskańskie kolumny, które podtrzymują trójkątny, spłaszczony przyczółek z kartuszem herbowym. Pod portykiem znajduje się wąski taras z prowadzącymi nań z obu stron schodami. Tylna elewacja jest jedenastoosiowa i posiada środkowy, trójosiowy ryzalit z czterema wydatnymi pilastrami oraz niskim, trójkątnym szczytem. Dach z lukarnami pokryty jest płytkami łupkowymi. Obecnie pałac stanowi własność prywatną i nie ma możliwości jego zwiedzania.
teren prywatny