Zabytkowa kaplica i drewniana dzwonnica w Czernichowie to jedne z charakterystycznych dla beskidzkiego krajobrazu obiektów sakralnych. Kaplica pochodzi z XVIII wieku, jest murowana i przykryta dachem z gontami. Drewniana dzwonnica ma konstrukcję słupową; pochyłe ściany oszalowano deskami. Wieżę chroni gontowy dach z latarnią, w której widać dzwon o ciekawej historii. Od strony drogi, nad drzwiami wygospodarowano miejsce na kapliczkę z figurą Matki Bożej.
Czernichów jest niezwykle urokliwą wioską gminną, leżącą nad Sołą, pomiędzy jeziorem Żywieckim i Międzybrodzkim. Miejscowość z każdej strony otaczają zalesione wzgórza Beskidu Małego, których przyrodę chroni park krajobrazowy. Szlaki turystyczne wyprowadzają turystów m.in. na najwyższy szczyt tej grupy górskiej – Czupel (933 m n.p.m.) lub – w przeciwnym kierunku – na Przełęcz Przysłop Cisowy (795 m). Spośród obiektów zabytkowych, zachowanych w Czernichowie, warto zatrzymać się dłużej przy murowanej kaplicy i drewnianej dzwonnicy, które łatwo odnajdziemy - stoją przy głównej drodze, nr 948. Kapliczkę zbudowano na planie prostokąta, prawdopodobnie w XVIII wieku i przykryto ładnym, mansardowym dachem, który obito gontami. Wejście do kapliczki chroni okap, nad którym znajduje się szczyt o zaokrąglonych krawędziach. Wewnątrz umieszczono współczesną figurę Matki Bożej. Obok kaplicy stoi XIX-wieczna dzwonnica, postawiona na rzucie kwadratu, w konstrukcji słupowej. Jej pochyłe ściany są szalowane deskami; podział na dwie kondygnacje zaznacza daszek. Budowlę przykryto dachem z gontami, który zwieńczono elegancką latarnią z dachem namiotowym i krzyżem. Ciekawa jest historia czernichowskiej kaplicy i dzwonu wiszącego na wieży. Dawniej miejscowość należała do parafii w Starym Żywcu (wieś ta już nie istnieje, została zalana wodami zbiornika Żywieckiego). Wiernych od kościoła dzieliła odległość kilku kilometrów, dlatego wiele nabożeństw – na przykład różańcowe czy majówkę - odprawiano przy miejscowej kapliczce. Dzwonnica zaś miała różnorakie zadania do wypełnienia. Rano, w południe i wieczorem dzwoniono na modlitwę Anioł Pański . Dzwonienie rozlegało się także przed burzą - dźwięk dzwonu miał skutecznie odpędzić pioruny i nawałnicę; wzywał też do gaszenia pożaru i żegnał zmarłych. W 1941 roku zarekwirowali go Niemcy. Dzwonnica zacichła. Tuż po zakończeniu wojny, bracia Nowakowie (wywiezieni z rodzinnej wsi na roboty w głąb Niemiec) przysłali fragmenty strąconego z jakiejś wieży kościelnej dzwonu do matki w Czernichowie. Wkrótce z tych odłamków powstał nowy, który do 1980 roku służył mieszkańcom wioski. W 1994 roku dzwon przeniesiono do nowiutkiego kościoła, a puste miejsce na dzwonnicy zapełniono dopiero na początku XXI wieku. Dzwonnica w Czernichowie znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.