Ziemną zaporę wodną, w wyniku budowy której powstało Jezioro Żywieckie, wzniesiono w latach 1960-66. Wody jeziora spowodowały zalanie terenów, na których leżały wcześniej miejscowości (lub też części miejscowości) Zarzecze, Tresna, Zadziele i Stary Żywiec.
Zbiornik wodny ma pojemność całkowitą 94,6 mln m. sześc. Wody jeziora przy minimalnym poziomie spiętrzenia sięgają wysokości 321 m n.p.m., przy poziomie normalnym – 343 m, przy maksymalnym zaś – 345. Długość jeziora (przy normalnym poziomie spiętrzenia) wynosi ok. 6,5 km, a jego szerokość w centralnej części - ok. 2,5 km. Głębokość maksymalna zbiornika to prawie 27 m.
Długość zapory wynosi 310 m, a wysokość - 39 nad dnem doliny. Elektrownia zainstalowana przy zaporze ma moc 21 MW. Obok celów związanych z produkcją energii zbiornik pełni funkcje turystyczno-rekreacyjne oraz przeciwpowodziowe. Tak, jak zresztą w przypadku innych zbiorników zaporowych, Jezioro Żywieckie - zasilane górską rzeką (i jej dopływami) - ulega systematycznemu zamulaniu, co cały czas zmniejsza jego pojemność. Latem jezioro jest miejscem uprawiania sportów wodnych.
15 listopada 1978 r. miał miejsce tragiczny wypadek (w tzw. Wilczym Jarze koło Oczkowa), o którym przypomina tablica pamiątkowa. Nad ranem tego dnia na skutek poślizgu runęły do lodowatej toni Jeziora Żywieckiego dwa autobusy. W tragedii tej zginęło 30 osób.
Sama zapora leży w miejscowości Tresna. Wzmiankowana była ona w roku 1626, gdy królowa Konstancja, żona Zygmunta III Wazy, określała uposażenie parafii na terenie swych dóbr.
Przez Tresną, a także przez koronę zapory Jeziora Żywieckiego, przebiega szlak niebieski. Trasa ta, rozpoczynająca się w Bielsku Białej Lipniku, biegnie przez malownicze grzbiety pasma Czupla i Magurki Wilkowickiej; dalej, po przekroczeniu doliny Soły przez zaporę w Tresnej, wspina się na pasmo Cisowych Grap, gdzie kończy się przy czerwono znakowanym Małym Szlaku Beskidzkim, na przełęczy Przysłop Cisowy.
