Ścieżki to zaproszenie do podróży w głąb siebie poprzez obrazy Katarzyny Krutak – malarki, ilustratorki i przewodniczki w pracy z oddechem. Jej sztuka inspirowana naturą, północą i ludzką wrażliwością otwiera przestrzeń do zatrzymania się i spotkania z samym sobą.
ŚCIEŻKI
WYSTAWA MALARSTWA
Katarzyny Krutak
czynna od 23 października 2025 r.
do 25 listopada 2025 r.
FINISAŻ: 25 listopada 2025 r., godz. 18.00
ARTadres, Skoczów - Rynek 18
Ścieżki to zaproszenie do podróży w głąb siebie.
Do zatrzymania się, poczucia i rozgoszczenia się w sobie.
Podróżując ścieżkami poprzez obraz, muzykę, baśń istnieje szansa prześlizgnąć się przez szczelinę pomiędzy świadomością a podświadomością i dotknąć informacji, która być może jest potrzebna na dany moment.
Usłyszeć słowo, melodię lub zobaczyć obraz, który przemówi.
Ukoi, otuli, wskaże, przypomni, dotknie, poruszy.
Nie przypadkowo w obrazach pojawia się krajobraz północy
Północ jako metafora kierunku do wewnątrz.
Północ może kojarzyć się depresyjnie lub magicznie.
Wszystko zależy od punktu widzenia... ale można zapytać, czy może zależeć od wewnętrznego połączenia z samym sobą?
Północ inspiruje surowością, przestrzenią i pustką,
w której nie ma rozpraszaczy i nadinterpretacji.
Sprowadza do prostoty życia, któremu nie potrzeba dodatków.
Energetycznie cicha jak Satsang.
Jednocześnie przypominająca o respekcie do mocy przyrody,
o respekcie do mocy życia i śmierci.
Jest przypomnieniem o kruchości i skończoności ludzkiej i jednocześnie mocy ludzkiej płynącej z połączenia z Ziemią, samym sobą, innymi istotami oraz ludźmi.
Kasia przedstawi serię obrazów olejnych i akwareli.
-----------------------------------------------------------------------
Katarzyna Krutak
Malarka, ilustratorka, tatuażystka, przewodniczka w pracy z oddechem.
Pisząca teksty, które są refleksją nad tym co wspólne nam wszystkim -
doświadczanie człowieczeństwa i drogi do siebie.
Inspiracją do jej twórczości jest życie, oraz podróże.
Te fizyczne, te w kontakcie z drugim człowiekiem i te w głąb siebie.
Motywy przyrody, Ziemi i jej cykliczności, przedstawienia kobiet i zwierząt są tym, co przenika do jej twórczości jako język metaforyczny, który ma prowadzić odbiorców do świata wewnętrznego. Jej sztuka jest przypominaniem, dla wszystkich i dla niej samej o wrażliwości, obecności i połączeniu.
Jest o celebracji stanu naturalnego i godzenia się z życiem - czyli z samym sobą.
Jej intencją tworzenia jest obraz wolny od jednej słusznej interpretacji, dlatego też obrazy pozostają otwarte, często bez tytułu, aby odbiorca sam mógł nawiązać kontakt z dziełem, bez konieczności zastanawiania się „co artysta miał na myśli".
![]()
