Data dodania:  2013-10-28

Śląsk Cieszyński (cz. Těšínské Slezsko, niem. Teschener Schlesien) – kraina historyczna w Polsce i Czechach, obejmująca południowo-wschodnią część Śląska, skupioną wokół miasta Cieszyn i rzeki Olzy. Jego obszar to ok. 2280 km², obecnie teren ten zamieszkuje ponad 800 tysięcy ludzi (463 tysiące po stronie czeskiej plus ok. 350 tysięcy osób po polskiej). Granice regionu ukształtowały się wraz z powstaniem kasztelanii cieszyńskiej po raz pierwszy wzmiankowanej w 1155 roku, następnie region utrwalił się w postaci księstwa, które począwszy od piętnastego wieku poczęło tracić okresowo lub na stałe terytorialną jedność, pomimo tego przez dłuższy czas wśród mieszkańców utrzymywało się wspólne poczucie więzi.

Część literatury traktuje Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk jako dwa osobne regiony, według innej części literatury Śląsk Cieszyński znajduje się w historycznych i geograficznych granicach Górnego Śląska. Mieszkańcy Śląska Cieszyńskiego cechują się bardzo silnym poczuciem tożsamości regionalnej, dotyczy to zarówno polskiej części tego regionu, jak i tzw. Zaolzia. Jedną z cech charakterystycznych tego regionu był wielki rozwój polskiego ruchu narodowego.

Geograficznie w skład Śląska Cieszyńskiego wchodzą: zachodnia część Pogórza Śląskiego (zwana Pogórzem Cieszyńskim), zachodnia część Beskidu Śląskiego (granica biegła wododziałem Wisły i Soły), wschodnia część Beskidu Śląsko-Morawskiego, północna część Bramy Morawskiej oraz południowo-zachodnia część Kotliny Oświęcimskiej. Główne rzeki: Olza, Wisła, Ostrawica, Odra, Biała. Najwyższe szczyty:

  • w części czeskiej: Łysa Góra (cz. Lysá hora) – 1323 m n.p.m. (Beskid Śląsko-Morawski)
  • w części polskiej: Skrzyczne – 1257 m n.p.m. (Beskid Śląski)
Twoja ocena:
Ocena: 0.0 (Oddano 0 głosy)